1986 yılında ailesiyle birlikte memleketi Erzurum’dan İstanbul’a göçen Kadriye Eren, annesinin sattığı küpeleriyle okul forması sahibi olmuş. Ancak Türkçeyi, okumayı, yazmayı iyi bilmeyişi nedeniyle iyi notlar alamayan Kadriye, annesine karşı duyduğu mahcubiyeti okulu bırakıp çalışmaya başlamakla gidermek istemiş. Tekstilde çalışmaya başladığında 10 buçuk 11 yaşlarında olan Kadiye 30 yıllık çalışma hayatını, tekstil işçisi kadın olmanın zorluklarını, ekonomik krizle baş etme yöntemlerini ve pandemiyle birlikte yaşamının değişenlerini anlattı.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül