60 TL'ye 12 saat çalışan mevsimlik kadın ve çocuk işçiler: Mecburuz
Van Gevaş'ta günde 12 saat çalışarak sadece 60 lira yevmiye alabilen ve çalışmak zorunda olduklarını söyleyen tarım işçileri, “Zor iş ama mecburuz.”

Van’ın Gevaş ilçesinde günde 12 saat tarlada çalışan mevsimlik işçilere 60 lira yevmiye veriliyor. Kadın ve çocuk işçiler çalışma şartlarının zorluklarını anlatırken bu koşullarda yok pahasına çalışmaya mecbur kaldıklarını dile getiriyor.

60 YAŞINDA, SABAHTAN AKŞAMA KADAR TARLADA

Zine Elğaz 60 yaşında, 12 yıldır tarlada çalışarak çocuklarına bakmak için çabalıyor. Elğaz, “Nerede iş olsa oraya gidiyorum. Bu iş zor ama mecburum. Mahallede tarlada çalışacak işçi topluyorum ki beni de çalıştırsınlar, yoksa yaşımdan dolayı çalıştırmazlar. Sabah 4’te uyanıyorum, akşam 6-7 gibi paydos. Eve gidene kadar akşam oluyor. Benimle birlikte tarlaya gelen gençleri evlerine, ailelerine teslim ettikten sonra en son eve ben geçiyorum, akşam saat 8-9 oluyor. Bir kızım var, o da benimle gelip tarlada çalışıyor, aynı zamanda hemşirelik okuyor” diyor.

"İHTİYACIM OLMASA ÇALIŞMAZDIM"

Güçlükle çalıştığı tarlada kazandığı para ile sadece temel ihtiyaçlarını karşılayabildiğini belirten Elğaz, “Eşim 12 yıl önce vefat etti, çocuklarım var ama kendi yağlarında ancak kavruluyorlar. Hepsini okutmaya çalıştım. Bitirenler bile orada burada çalışıyor. Benle kızım yalnız yaşıyoruz. Ev kira değil, olsa zaten hiç geçinemezdik. Günde 60 TL’ye çalışıyoruz, az ama mecburuz. 2-3 ayda bir dulluk maaşı alıyorum, neyimize yetecek ki… Zaten bu çalıştığımız parayla un, şeker, yağ alıyoruz, başka bir şey alamıyoruz. Baharda başlıyorum tarlalarda çalışmaya, kışa kadar, sadece kışı atlatabilmek için. Zor ama mecburum. İhtiyacım olmasa tarlada, güneş altında çalışmazdım” diye son veriyor konuşmasına.

"OKUL BİTİNCE İŞSİZ KALIRSAM EĞER GERİ DÖNERİM"

Bir yandan sınava hazırlanan diğer yandan da çalışan 17 yaşındaki Tülin, bu durumun kendisini zorladığını söylüyor.

Tülin, “Sabah 4’te uyanıyorum, buraya gelene kadar saat 6 oluyor. Kahvaltımızı kendimizle getiriyoruz, sonra işe başlıyoruz. Beni burada zorlayan güneş oluyor. 5 kardeşiz, babam dışında ben çalışıyorum. Gazetecilik okuyorum, konservatuvar okumayı düşünüyorum. Ben geldiğimde 60 TL dediler yevmiyeye. Kahvaltıyı kendimiz getirdiğimiz için yevmiye 50 TL’ye geliyor. Çalışabildiğim kadar çalışacağım. Gelip tarlada çalışacağımı hiç düşünmezdim. Gelip bir şeyler öğrendim burada. Okul biter, işsiz kalırsam eğer geri dönerim. Bu iş zor ama her iş zor zaten. Tek başıma bu duruma itiraz edemiyorum. Bu yıl buradayım dayanabildiğim kadar, diğer yandan da sınava hazırlanmam gerekiyor, yapacak bir şey yok” diye anlatıyor.

Fotoğraf: Evrensel

İlgili haberler
Çavuş tarafından darp edilen tarım işçisi Altın Erdoğan 7 aydır mahkemeyi bekliyor

Çavuşun S.A. ve eşi tarafından darp edilen ve sol gözünü kaybeden tarım işçisi Altın Erdoğan 7 aydır adalet bekliyor: 'Onlar ellerini kollarını sallayarak geziyorlar. Ceza almalarını istiyorum.'

Tarım işçisi kadınlar: Burada ölüm korkusuyla yaşıyoruz

‘Ölüm korkusuyla burada yaşıyoruz’ diyen ve yoksulluğu derinden yaşayan mevsimlik tarım işçisi kadınlar, ‘En güzel yer doğduğun topraklardır. İnsan ölecekse de memleketinde ölsün’ diyor.

Çocuk tarım işçisi: ‘Babam telefonunu sattı, canlı derse giremiyorum’

Pandemide aylarca işsiz kalan baba telefonunu satmak zorunda kaldı, tarım işçiliği için ailesi ile İstanbul’dan Adana’ya geldi. İnternet, tablet, telefon yok. Çocuklar eğitime erişemiyor...


Editörden