Etkinlik başlangıç: 7 Mart 2020 00:00

Bitiş: 8 Mart 2020 00:00

Yer: Albatros Kültür ve Dayanışma Derneği

1857’de New York’taki tekstil fabrikasında 129 kadın yanarak can vermişti. 8 Mart günü gerçekleşen bu olay, kadın işçilerin verdiği, eşit işe eşit ücret, insanca çalışma ve yaşama hakkının bir simgesi oldu.

1910’da yapılan 2. Enternasyonal’e bağlı kadınlar toplantısında, Alman Sosyalist Clara Zetkin’in önerisiyle bu gün kadın emeğinin öne çıktığı bir gün, yani 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü ilan edildi. Dünya işçi sınıfının, sosyalistlerin, kadın örgütlerinin yüzyıldır verdiği mücadeleler ile bugün en önemli haklarımızı elde ettik. Annelik izni, doğum izni, çalışma saatlerinin azaltılması, hafta sonu tatilleri, yıllık izinler, bayram tatilleri, ücretli emeklilik hakkı... Bugün emekçilerin yararına olan ne hak varsa, hepsi kendi mücadelemizin ürünüdür!

Kapitalistler ve burjuva devletler ise her seferinde bu haklarımızı törpülemekten, bizleri yoksulluğa, ölümlere itmekten başka bir şey yapmamışlardır!

Üzerinden 150 yıla yakın zaman geçse de eşitsiz ücretlerle eşitsiz koşullarda çalışıyoruz. Bir yandan annelik yapmamız beklenirken, diğer yandan ücretsiz ve güvenli kreş yokluğu yüzünden iş, eğitim yaşamından uzaklaştırılıyoruz. Dünyanın dört bir yanında aile içinde, işte, sokakta ya da devlet tarafından öldürülüyoruz. Patronların almadıkları önlemler yüzünden, iş cinayetlerinde sakat kalıyor, ölüyor, öldürülüyoruz. Bangladeş, Bursa ya da Avrupa’nın göbeği... Kapitalist sistemde her yer, emeğimizin çalındığı, biz kadın emekçilerin öldürüldüğü suç mahalli.

30 yıldır verilen ücret eşitliği mücadelesine rağmen kadın emekçileri değil patronların kârlarını koruyan İsviçre, bu suç mahallinin dışında değil!

Ülkedeki 570 bin yoksulun 330 bini kadın!

Kadınlar yüzde 20 daha az kazanıyor!

Göçmen kadınların sadece yüzde 24’ü tam zamanlı çalışıyor ve yüzde 27’si ise hiç çalışmıyor!

Kadınlar emeklilikte de yoksulluğa itiyor. Sağcı kesimin emeklilik yaşını 67’ye yükseltme / emekli ödentilerinin düşürülmesine yönelik saldırılarından en çok kadınlar muzdarip oluyor!

Çalışan en az 500 bin kadın sadece AHV/AVS (1. emeklilik kasası) ile emekliliğe gidiyor, çünkü diğer kasalara para ödeyemiyorlar. İnanılmaz hayat pahalılığı olan bu ülkede yaklaşık 2000 chf ile geçinmek zorunda kalıyorlar!

Her geçen gün göçmenlere karşı yeni bir oylama ile karşı karşıya kalırken, oy hakkımız olmadığı için oylamaya bile katılamıyoruz. C oturumuna geçmek, vatandaşlığa geçmek her yıl zorlaştırılıyor.

Ülkeye taşındığımız ilk sene dil yeterlilik sınavını geçmemiz isteniyor artık. Ama ücretsiz dil kursu, biz kursa gidebilelim diye çocuklarımızı güvenle bırakacağımız kreş sağlanmıyor. “Göçmen kadınlar çalışmıyor,” diye üzerimizden sağcı ırkçı politikalar yürütülüyor ama iş deneyimimiz, eğitimimiz burada çalışmak için yeterli görülmüyor. Sömürünün en yüksek, ücretlerin en düşük olduğu temizlik, servis, bakım işleri bizlere sunulan tek çalışma alanları.

Mutsuz evlilikler yaşıyorsak boşanmak bile bizler için kolay değil, başta ekonomik özgürlüğümüzün olmaması, ülkeden çıkarılma, çocuklarımızdan ayrılma korkusu bizi mutsuzluğa hapsediyor.

Çocuklarımız hastalandığında, hamile kaldığımızda işten çıkarılma korkusu yaşamak istemiyoruz. İş yerimizde, mahallemizde, şehrimizde, kantonumuzda tek başına kalmak istemiyoruz. Biliyoruz ki bugün bizim yaşadığımız bu sorunları dün bir başka kadın arkadaşımız yaşadı, yarın bir başkası yaşayacak. Biliyoruz ki o sorunların tek çözümü, aynı taleple yan yana gelmekten geçiyor.

İsviçre, “burada kimse hakkını aramıyor” denilen bir ülke değil artık! 2019’da 500.000 emekçi kadınlar eşit ücret alsın, eşit haklara sahip olsun diye alanları doldurdu! Gençler, daha iyi bir gelecek çığlığıyla meydanları doldurdu!

Kapitalizmin bize sunacağı bir gelecek vaadi yok artık!

Tüm bu sömürü düzenine, eşitsizliğe karşı gücümüz birliğimiz!

İster göçmen, ister İsviçreli olalım; ister 40 sene önce, ister geçen sene gelelim, eşit haklar için gücümüz birliğimiz!

Dünyanın neresinde olursak olalım yüz yıllık eşitlik mücadelemizi sürdürüyoruz.

7 Mart Cumartesi akşam 18:00’de Albatros Kültür ve Dayanışma Derneği’nin Dünya Emekçi Kadınlar Günü etkinliğinde hepinizi aramızda görmek istiyoruz.
Adres: Centre de quartier Emilie-De-Monsier . Rue Jean-Simonet 1A 1219 Châtelaine .

8 Mart Pazar günü, 12:30’da Parc des Cropettes’te buluşuyoruz! Hep birlikte mini bir apero’dan sonra Cenevreli kadın örgütleriyle birlikte yürüyüşe geçiyoruz.
Çünkü göçmeniz buralıyız, gücümüz birliğimiz!